5 maart heb ik aangegeven dat mijn ervaringen met de VFR 1200 er heel anders uit zouden zien. Nou dat is zo! Inmiddels zijn we 2 weken en 1500 kilometer verder en wat me vooral opvalt is dat verschillende houdingen gewoon comfortabel zijn. Dit voorkomt verkramping bij de langere ritten.
Wat ik in het eerste deel als lasting omschreef:
Lastig:
- Hij verleidt me…
Dat is nog steeds zo en zal waarschijnlijk voorlopig niet veranderen - Handvatverwarming is nog niet binnen.
Dat is nog steeds niet het geval maar heey, who cares? - Zijkoffers zijn nog niet binnen.
Deze zouden vorige week binnen komen maar onderweg naar Hans van Wijk kreeg ik een belletje dat de sloten er niet bij zaten. Wordt dus halverwege volgende week. - Ik ben nog niet zo intuïtief.
Dat wordt met de dag beter. Hoef in ieder geval niet meer na te denken over de knipperlichten en ook het bochtenwerk voelt steeds beter. - Snapte vandaag geen … van het alarm. Is drie keer afgegaan.
Het alarm op zich begrijp ik inmiddels wel maar wanneer het volledig uitgeschakeld moet worden om een beetje aan de brommert te klooien gaat het uitschakelen nog steeds niet vanzelf. De hele straat weet inmiddels wat voor herrie het geeft
Kortom, het grote genieten is nu echt begonnen!