Sinds ruim 2 weken ben ik er mee gestopt. Niet rustig afbouwen maar gewoon “cold turkey”. Meerdere pogingen zijn hieraan vooraf gegaan zoals het boek van Allan Car, een laserbehandeling, een online coachingstraject tot ik uiteindelijk de methode gevonden denk te hebben waarmee ik er definitief vanaf kom.
Welke methode dat is? Klik op “verder lezen” om daar achter te komen…
Doelstelling is om van de nicotine af te komen en daarmee ben ik aardig op weg. Daaraan heb ik afgelopen 2 weken ook maar meteen de cafeïne gekoppeld omdat ik er van overtuigd ben dat het een het ander in stand houdt. De cafeïnestop is wat mij betreft geen blijvende maar die pak ik wel weer op zodra ik zeker weet dat het geen factor meer is in het stoppen met roken.
Nu een antwoord op de “hoe” vraag:
Tijdens een uitzending van “Spuiten en Slikken” werd een item getoond met betrekking tot een Iboga therapie. Deze therapie zou er toe kunnen leiden dat zelfs de meest hardnekkige verslaving vrij eenvoudig te bestrijden is.
Iboga (eigenlijk Ibogaine) bestaat uit de wortel van de plant Tabernanthe iboga en wordt geschaard onder de hallucinogenen. Met andere woorden: Je gaat er van trippen. Overigens is Iboga in Nederland niet verboden. Goed, die Iboga therapie wordt op een paar plekken in Nederland aangeboden waarbij ik gekozen heb voor de plek die me het meeste vertrouwen gaf. Omdat Iboga gebruikt wordt door de Bwiti (Afrikaanse stam) wordt tijdens de therapie zoveel mogelijk het Iboga ritueel van de Bwiti gevolgd. Hoewel ik niet religieus ben gaf het volgen van dat ritueel wel een extra dimensie aan de hele sessie. De sessie zelf zal ik niet tot in detail weergeven. Wel zal ik het hebben over het effect dat het op me heeft gehad en het gevoel dat ik er inmiddels twee weken later aan over het gehouden.
De sessie:
Belangrijk was dat we op nuchtere maag rond 17.00u aankwamen. Ongeveer 2 uur na binnenkomst werd de eerste Iboga hap naar binnen gewerkt. Dit is ongeveer alsof je een hap aarde door moet slikken maar met wat water is het goed te doen. De eerste dosis is vrij bescheiden om vast te stellen hoe je op het spul reageert. Als dat goed gaat krijg je ongeveer ieder uur een nieuwe lading te verwerken. Het duurt even voordat de eerste effecten merkbaar worden maar als ze eenmaal merkbaar zijn wordt het best interessant. Een bepaalde mate van misselijkheid hoort er bij en overgeven is zeer gebruikelijk. Maar omdat je dat van tevoren weet is het niet iets wat ik echt als vervelend heb ervaren. Zelf ben ik niet echt gaan trippen maar kreeg vooral een storm aan gedachten die door mijn hoofd raasden. Deze storm is ook de hele nacht niet gaan liggen. Hieraan kun je merken dat je hoofd bezig is met wat op diverse sites over Iboga aangekondigd werd: Een soort van defragmenteren van je harde schijf. Bij dat defragmenteren worden ook je neurotransmitters gemanipuleerd (klinkt enger dan het is) waardoor de behoefte aan drugs inderdaad afneemt. Neurotransmitters zijn associaties die zich in je hoofd hebben verankerd die een gebeurtenis koppelen aan een “beloning”. Voor mij als roker waren dat er nogal wat zoals iedere stap buiten werd “beloond” met een sigaret, helm af betekende sigaret opsteken etc. Na dik 12 uur ieder uur een hap Iboga gekregen te hebben, is het toedienen gestopt. Dat was dus de ochtend na aankomst. Op de restant voorraad heb ik de Iboga reis tot haar bestemming gebracht en laat op de avond kreeg ik het gevoel dat het wel zo’n beetje uitgewerkt was. Af en toe kwam er nog wat terug maar er kon in ieder geval voorzichtig weer wat gegeten worden. Mocht ook wel na 2 dagen. Na een goede en gezonde nachtrust ben ik de volgende dag weer naar huis gegaan. Een indrukwekkende ervaring rijker…
Na 2 weken:
Het is inderdaad gebleken dat met name in eerste instantie de behoefte aan nicotine totaal verdwenen was. Omdat ik met mijn 2 a 3 liter koffie per dag innerlijk vrij nerveus was en ik tijdens de therapie toch al geen koffie mocht, ben ik daar ook maar meteen mee gestopt. Hoeft niet definitief maar het koffiegebruik wil ik tot een gezonde dosis terugbrengen. Eigenlijk heb ik nog steeds geen grote problemen met het afkicken. Er zijn wel onrustige momenten en momenten waarin ik niet zo goed weet wat ik met mezelf aan moet omdat ik de tijd anders invulde. Vooral op mijn werk waarbij ik een inspanning beloonde met een sigaret, duren de dagen nu erg lang. Wellicht heeft dat ook te maken met het feit dat ik het nu qua werk relatief rustig heb. Verder valt het me nog steeds enorm mee en verwacht ik ook dat ik het dit keer ga volhouden.
I’ll keep you posted!